Foto's: Kevin Damstra/ Martin Knegt/ Atse Numan |
Ik ben op tijd in Heerenveen zodat ik in alle rust mijn warming-up kan doen. Wanneer ik me om tien over twaalf, 20 minuten voor de start, in mijn wetsuit hijs, zie ik dat er nog steeds veel fietsen ontbreken in het parc fermé. 'Raar', denk ik. Frank Heldoorn komt op z'n gemak zijn wisselzone inrichten, maar zijn fiets zie ik niet. Ik vraag of hij het vandaag zonder fiets gaat doen. 'Mijn fiets staat nog buiten het parc fermé; ik ga zo nog even inrijden', is zijn antwoord. 'Inrijden?' vraag ik, 'over twintig minuten starten we'.
'Hoe bedoel je? De start is pas om half twee'. Ik kijk om me heen en zie inderdaad dat ik de enige ben die zich in het zwarte neopreen heeft gehuld. Ik zit er dus een uur naast. Het is 25 graden en ik begin al flink te zweten: als de wiedeweerga trek ik mijn wetsuit weer uit en doodt de tijd met een extra stukje inlopen.
Na het inzwemmen is het dan eindelijk tijd voor de start. Ik positioneer me tussen Johan Neevel en Menno Iedema, de mannen die sowieso in de kopgroep zullen liggen. Ik ben lekker weg en ga in de voeten van Menno liggen. Hij trekt na tweehonderd meter door en er komt een paar man over me heen. Bij de eerste boei hang ik nog net aan de kopgroep, maar op de terugweg moet ik ze laten gaan. Van achteren komt hulp in de vorm van Carlo van den Bergh. Op zijn voeten kom ik, op een ruime minuut van de kop, uit het water. De eerste wissel verziek ik doordat ik niet agressief genoeg ben bij het uittrekken van m'n pak. Dat kost me 20 seconden en de aansluiting met Carlo. Er is een volle ronde jagen nodig om, eerst Carlo en daarna de rest van de kopgroep, bij te halen. Met dank aan Frans van Heteren die vlak na mij uit het water komt en het gaspedaal diep intrapt tijdens het fietsen.
Alleen Johan Neevel rijdt nog voor ons uit. Na één ronde van 9 kilometer hebben we 5 seconden van de achterstand afgehaald. Dat betekent dat Johan sterk aan het fietsen is. In ronde 2 trekt Frans vol door in een poging de groep met Menno Iedema, Bob de Vries, Carlo van den Bergh en Frank Heldoorn los te rijden. Dat lukt in eerste instantie niet, maar zijn tweede poging, halverwege ronde 3, slaagt. Frans rijdt alleen weg en ik besluit hem te laten rijden.
Ik vertrouw op mijn lopen, maar het is toch wel schrikken als ik in de fiets-loopwissel hoor dat Johan inmiddels 1 minuut 50 voorsprong heeft. Dat was niet nodig geweest, maar dan had ik meer initiatief moeten nemen tijdens het fietsen.
De tweede wissel is wel agressief en ik start hard op het lopen. Frans, die een seconde of twintig voorsprong had, heb ik na een dikke kilometer te pakken. Aan het eind van ronde 1 (van 4) is de achterstand op Johan 1.10. Ik reken even snel: veertig seconden eraf maal vier is 160 seconden is 50 seconden voorsprong op de streep. Ceteris paribus. Dat zou betekenen dat ik hem begin ronde 4 zou moeten bijhalen. De tweede ronde blijf ik vol doorlopen en krijg door dat ik er nog maar 20 seconden achterzit. Omdat het nu toch wel pijn begint te doen, temporiseer ik iets. Aan het eind van de derde ronde haal ik Johan bij. Tijdens het passeren vertel ik dat hij, als hij dit tempo aanhoudt, de rest achter zich kan houden. De laatste ronde kan ik beginnen met het genieten: de titel is binnen!
Bij de finish neem ik m'n tijd om mijn feestje te vieren. Want ik ben blij met deze titel. De foto's zeggen genoeg.
Uitslag NK Masters Heerenveen, 26 mei 2012
1. Bert Flier 1.55.01
2. Johan Neevel 1.55.59
3. Edwin Ophof 1.57.56
4. Frans van Heteren 1.58.59
5. Bob de Vries 1.59.33