Erik en Rick zwemmen hard door en trekken een gat. Ik kan met Johan mee. Forceren wil ik niet op de eerste kilometer zwemmen: we moeten nog het water uit, 300 meter over het strand lopen, en daarna nog eens 500 meter zwemmen. Met name dat stuk lopen vreet energie, weet ik uit ervaring. Johan, die een andere lijn zwemt dan ik, loopt iets uit en als vierde kom ik op het strand voor het tussenstuk. Ik hoor dat Rick en Erik ruim 30 seconden hebben; Johan heeft 10 seconden. Alles onder controle. Tijdens het lopen blijf Johan op dezelfde afstand, terwijl ik toch wel wat gas geef. Sterk van hem. Tijdens het inlopen van de branding zie ik Johan wat verslappen. Ik voel me ook niet helemaal koosjer, maar dwing mezelf zo hard mogelijk, half springend, half dolfijnend, door te branding te worstelen. Johan kan ik daarbij inhalen. Ik bekoop op mijn beurt mijn inspanning tijdens het zwemmen, en Johan kan weer bij mij aansluiten. Gezamenlijk kruipen we uiteindelijk uit het water, met 45 seconden achterstand op Rick en Erik.
Na een gecontroleerde en snelle wissel zit Johan net voor me op de mountainbike. Gezamenlijk rijden we het irritante klimmetje naar de boulevard op, en vervolgens weer naar beneden, het mulle strand op. Ik zit dicht op Johans achterwiel, en probeer om fietsend de harde strook zand aan de kustlijn te halen. Daarbij rijd ik tegen Johans achterwiel, en val. Domme actie van mij, maar zonder al te veel gevolgen. Het gevolg is wel dat ik eruit zie als een ijsje dat in het zand is gevallen, en dat ik m'n draaischakelaar nauwelijks kan bedienen door mijn zandhanden.Johan wacht me gelukkig op, en geeft gas om het gat naar de koplopers dicht te rijden. Ik ben blij dat ik het leven heb en neem de tijd om me weer enigszins zandvrij te krijgen. Na een minuut of tien ben ik weer op adem en kan overnemen. Tot mijn genoegen merk ik dat de extreem lage bandenspanning van vandaag, in ieder geval op het strand, werkt: het draait lekker, en we lopen in op Erik en Rick.
Vijf kilometer na het op het strand gelegen keerpunt doemen de Puinduinen op. Dat is een erg lastig stuk in het parcours. De eerste uitdaging is om van het strand af te komen, een duinpad op. Dat betekent snelheid maken op het zuigende zand langs de branding, een goede lijn kiezen, en zo ver mogelijk het rulle zand inrijden richting duinen. Dan gecontroleerd afstappen, het resterende stuk de fiets vooruit duwen door het zand, weer opstappen, inklikken, omhoog het duin op rijden, en proberen te herstellen op de enige paar honderd meter asfalt van het parcours. Vervolgens krijg je een smal, zanderig paadje gepresenteerd, waarna de Puinduinen opdoemen, inclusief drie trappen van 60 treden. Op dat paadje verlies ik, door een foute lijn te rijden, het contact met Johan.
Dat gaatje wil ik dichten op de eerste trap in de Puinduinen. Zo gezegd, zo gedaan: ik sjouw mezelf en fiets de trap op, en kom net achter Johan boven. Bovenop is tien meter pad beschikbaar om op te stappen en de schoenen in de pedalen te klikken, om direct daarna een steile en zanderige afdaling in te gaan. Ik krijg schoenen niet direct in de pedalen en duik, met los op de pedalen geplaatste voeten, de afdaling in. Wanneer ik m'n gewicht naar achter verplaats, schiet m'n rechtervoet over het pedaal heen. Ik maak een slinger, haak m'n stuur in een doornbos, en sla over de kop. Ik zit snel weer op de fiets, maar Johan is natuurlijk gevlogen. Al rijdend zie ik dat ik een paar flinke schrammen op m'n rechteronderbeen heb, maar dat lijkt alles te zijn.
Boos op mezelf neem ik de rest van Puinduinen op de macht, waarbij ik, net voor de strandafgang, Rick bijhaal. Die heeft Erik Wolsing moeten laten gaan. Gezamenlijk rijden we het strand op, en zien Johan tweehonderd meter voor ons uit rijden. Met name door toedoen van Rick halen we Johan bij. Erik blijft de eenzame koploper.
Bij de tweede doorkomst van de Puinduinen krijg ik het voor elkaar wederom een foute lijn te kiezen op het paadje in de duinen dat naar de Puinduinen leidt, waardoor Johan weer een voorsprong pakt. Ik ben nu heel erg boos op mezelf, en forceer me naar de eerste trap doe. Bij het afstappen onderaan de trap glijd ik uit, val op m'n rechterknie, en beschadig die flink. Samen met de wonden van de eerdere valpartijen ziet dat been er inmiddels flink bloederig en zanderig uit, maar het gewricht zelf lijkt niet beschadigd. Ik sta op en begin alsnog aan de trap. Halverwege haak ik m'n stuur in een loshangend stuk ijzerdraad, en ook daar ben ik niet blij mee. Ik word een beetje moedeloos van mezelf, en krijg een sterke aandrang m'n fiets de bosjes in de smijten.
M'n gemoed bedaart gelukkig wat, en ik besluit de rest van het fietsen maar gewoon uit te zitten en dan maar alles op het lopen te zetten. Met Rick neem ik de rest van de Puinduinen, om daarna, bij het oprijden van het strand, nog een keertje te vallen. Ik accepteer die valpartij ook maar, en zie tot m'n opluchting dat Johan en Erik niet al te ver voor ons liggen. In het laatste stuk kan ik nog flink inlopen op Erik, en het gat op Johan is na de wissel een dikke minuut.
Vol vertrouwen begin ik aan het lopen. Erik haal ik al snel bij, maar al na een halve kilometer begin ik me erg slecht te voelen. M'n maag en darmen spelen op, ik voel me slap en misselijk worden, en moet overgeven. Ik overweeg uit te stappen, maar hobbel toch maar door. Ik lig tenslotte tweede. Grijs en grauw kom ik halverwege het lopen door, en hoor dat het gat met Johan nog wat groter is geworden. Achter me dreigt geen direct gevaar. Gedurende de tweede loopronde begin ik me langzaamaan toch wat beter te worden, en met nog drie kilometer te gaan kan ik versnellen. Ik weet dat Johan dik anderhalve minuut voorligt, en dat blijkt teveel. Als tweede finish ik, blij dat ik er ben.
Offroad triatlon. Het blijft een moeilijk vak voor mij. Ik heb er nog één te gaan: het EK offroad triatlon, dat op 13 september op Ameland wordt georganiseerd. Ik beloof bij deze daar mijn uiterste best te doen op mijn fiets te blijven zitten.Uitslag Beach Challenge Kijkduin, zaterdag 26 juli 2008
1 Johan Neevel 2:07:39
2 Bert Flier 2:08:33
3 Manfred Boogaard 2:11:33
PS Op http://www.triatlon.tv/ is een beeldverslag van deze wedstrijd te zien. Op de website van de wedstrijd, http://www.beach-challenge.nl/ is de link te vinden naar het verslag dat TV West heeft gemaakt.
